بررسی اثر نوع زایمان و استفاده از مواد ضد عفونی کننده یددار در هنگام زایمان بر مقادیر تیروتروپین بندناف و میزان هیپرتیروتروپینمیدر منطقه‌ای با ید کافی

مقدمه: درباره اثر نوع زایمان و استفاده از ماده ضدعفونی یددار در زمان زایمان بر مقادیر تیروتروپین بندناف اختلاف‌نظر وجود دارد. در این مطالعه به موارد مذکور در زمان رفع کمبود ید در کشور پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: از اسفند 1376 از تمامی نوزادان زنده به دنیا آمده در تهران و دماوند نمونه‌های خون خشک شده بندناف بر روی کاغذ فیلتر گرداوری و مقادیر mU/L 20  TSH به عنوان هیپرتیروتروپینمی (فراخوان) محسوب گردید. نمونه‌ها بر حسب نوع زایمان (واژینال و سزارین) و مصرف ماده ضدعفونی یددار یا بدون ید (به ترتیب PVP-I 10% یا کلرهگزیدین 5/0%) به سه گروه واژینال-PVP-I، واژینال کلرهگزیدین و سزارین-PVP-I دسته‌بندی شدند. در برخی از زایمان‌های واژینال 150-50 میلی‌لیتر و در تمامی زایمان‌های سزارین 300-200 میلی‌لیتر از PVP-I مورد استفاده قرار گرفت. نوزادان با سن بارداری کمتر از 37 هفته و وزن تولد کمتر از 2500 گرم از مطالعه حذف شدند. یافته‌ها: تا پایان مرداد 1381 (54 ماه) تعداد 30492 نمونه خون بندناف گرداوری شد که 326 (07/1%) نمونه دال بر هیپرتیروتروپینمی بود. میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه واژینال - PVP-I (16284=n) برابر با mU/L 2/5 (1/6-9/5) و در گروه واژینال کلرهگزیدین (4166=n) برابر با mU/L 2/5 (1/6-8/5) بود (81/0=p). میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه سزارین PVP-I (10042=n) برابر با mU/L 8/4 (5/5-2/5) و به میزان معنی‌داری پایین‌تر از هر دو گروه واژینال بود (001/0 >p). توزیع فراوانی موارد فراخوان در زایمان واژینال - PVP-I (202 از 16284 نمونه) و واژینال کلرهگزیدین (49 از 4166 نمونه) مشابه (74/0=p) بود. میزان فراخوان در گروه سزارین - PVP-I (75 از 10042 نمونه) به میزان معنی‌داری پایین‌تر از گروه واژینال-‌PVP-I (001/0>p) و واژینال کلرهگزیدین (012/0=p) بود. نسبت شانس (فاصله اطمینان 95%) رخداد فراخوان در زایمان واژینال‌-PVP-I 7/1(18/2-28/1) و در زایمان‌های واژینال‌-‌کلرهگزیدین 6/1 (27/2-10/1) برابر زایمان‌های سزارین-‌PVP-I بود. نتیجه‌گیری: نوع زایمان (و نه نوع ماده ضدعفونی) بر مقادیر تیروتروپین و هیپرتیروتروپینمی خون بندناف تأثیرگذار است.